Niagarawatervallen in Canada

Niagara Falls is een waterval aan de Niagara-rivier in de gemeente Niagara-on-the-Lake, Ontario. Het is een van de drie grote watervallen en is een van de 7 natuurwonderen in Noord-Amerika. Niagara Falls heeft niet altijd deel uitgemaakt van Canada. Ze maakten oorspronkelijk deel uit van het grondgebied van de Verenigde Staten, dat later de staat New York zou worden. Canada's controle over dit gebied duurde slechts tussen 1841 en 1843, omdat het alleen afstand deed van zijn aanspraken toen Groot-Brittannië dreigde er oorlog tegen te voeren. De grens tussen Canada en de Verenigde Staten bleef waar hij nu is: net ten noorden van de watervallen.

Niagara Falls in Canada werden voor het eerst waargenomen in juli 1759 door de Britse legerofficier (later generaal) John Graves Simcoe, die het "prachtig" noemde. Het was de plaats van een oude inheemse nederzetting die bekend staat als "Onondaga Village" en een Indiase handelspost. De oorspronkelijke landaanspraak op de val behoorde toe aan een man genaamd Isaac Newton, naar wie de val is vernoemd.

In 1803-04 bracht de Britse majoor Lewis Boolean de Niagara-rivier in kaart, die hij noemde naar Sir William Johnson, de toenmalige luitenant-gouverneur van de staat New York. Hij noemde ook een aantal andere kleinere zijrivieren, met inbegrip van "Bardolph" Creek na Sir William's broer, Sir Joseph.

De naam "Niagara" betekent eigenlijk "nabij of naast de stroomversnellingen". De afstand tot de watervallen was op dat moment niet precies bekend en op sommige vroege Britse kaarten werden ze afgebeeld als dichter bij Lake Erie dan bij Lake Ontario. In 1778 waren de Spanjaarden van Kapitein Juan de Ayala de eerste Europeanen die een gedetailleerde kaart maakten van het gebied rond de huidige Niagarawatervallen. In 1759 begonnen de Fransen met de bouw van "La Galette", een fort en handelspost in de buurt van de watervallen. Uit angst voor aanslagen was hun werk niet volledig voltooid en moesten ze het na slechts een jaar opgeven. Toen Fort Niagara in 1792 in Lewiston, New York, werd gebouwd, lag het dichter bij Lake Ontario om zich beter te kunnen verdedigen tegen aanvallen vanuit het zuiden via Lake Erie. In 1795 vestigde Sir Adam Gordon een ander Brits garnizoen in Niagara, maar hij verkreeg pas op 2 juni van dat jaar een koninklijk handvest.

De Niagara-rivier was een belangrijke scheepvaartroute en een natuurlijke reisroute die de Grote meren en de St. Lawrence Seaway. De watervallen creëerden ook een enorme barrière, waardoor reizigers gedwongen werden de kloof of overdraagbaarheid te omzeilen totdat een overeenkomst werd bereikt tussen koningin Victoria en president John Quincy Adams in 1854 die deze vereiste ophefde. Tijdens de Amerikaanse Revolutie gebruikten Britse troepen het als hefboom tegen de Amerikanen, omdat ze de controle over Fort Niagara wilden behouden vanwege zijn strategische waarde, vooral toen een invasie in 1777 werd bedreigd. Generaal George Washington stuurde enkele van zijn troepen om deze te helpen afstoten aanvallen totdat hij hoorde dat zijn eigen mannen werden aangevallen door loyalisten in New Jersey. In 1826 leidde de ontdekking van nikkel in Sudbury, Ontario ertoe dat de stad vernoemd werd naar het oude Griekse woord dat "nieuw" betekent, omdat het een nieuwe ontdekking was.

De Canadese kant van de watervallen is het best te bereiken vanuit de stad Niagara Falls. Op slechts 25 minuten van Niagara-on-the-Lake ligt deze prachtige stad vol Europese charme, met tal van historische gebouwen en parken om te verkennen. Een van deze parken is Queen Victoria Park, gelegen langs de Amerikaanse en Canadese Horseshoe Falls aan de oever van de rivier. Het park is een geweldige plek om te bezoeken als je een iets rustigere plek wilt om de watervallen te bekijken, hoewel het de thuisbasis is van vele attracties; inclusief het Fallsview Indoor Waterpark en de gondel die je over de watervallen brengt voor een spectaculair uitzicht.

Niagara Falls bestaat eigenlijk uit 3 afzonderlijke watervallen. Er zijn verschillende mogelijkheden om de watervallen en de paden die bezoekers kunnen nemen te ervaren.

Horseshoe Falls is eigenlijk een hoefijzer dat bestaat uit 8 sets hoge verticale panelen die naar buiten uitstralen vanaf een centrale rand, met water dat meer dan 80 voet hoog valt. De watervallen bestaan uit bewegend water en zijn te wijten aan de erosie van de Niagara Escarpment, een lange klif met lagen zandsteen, kalksteen en schalie. Water stroomt nog steeds uit Lake Erie en stroomt uiteindelijk door de Niagara Gorge na het oversteken van de Niagara Falls. De hoogte van de Horseshoe Falls varieert dagelijks als gevolg van erosie en ijsstroom.

Gelegen aan de rechterkant van Horseshoe Falls, zijn ze ongeveer lang en breed. Het gebied boven de watervallen is een beschermd gebied en is de thuisbasis van 20 soorten zoogdieren, 100 soorten vogels en 95 soorten planten. Er is een wandelpad waar bezoekers langs de rand van de American Falls (aan een andere kant dan de Canadese kant) kunnen lopen om ze beter te kunnen zien. Van tijd tot tijd wagen mensen zich op het dunne ijs dat uitkijkt over deze watervallen in een poging ze te naderen. Van veel mensen die dit hebben gedaan, is bekend dat ze zijn gestorven nadat ze zijn weggevaagd door ijs toen het bezweek onder hun gewicht of door door scheuren te vallen. Het getij stijgt elk uur tussen 06.00 en 15.00 uur, dus er kan zich op elk moment in deze tijd ijs vormen op de top.

Deze watervallen bevinden zich aan de Canadese kant van de Niagara-rivier. Ze bevinden zich onder de Horseshoe Falls en zijn lang en breed. Deze watervallen doen zich voor wanneer water over een klif stroomt op de bodem van de kloof, die in de Niagara-helling wordt gesneden door een smalle kloof genaamd "The Narrows". Het water valt dan van een geschatte hoogte tot nadat het door de Bridal Veil Falls is gegaan, die ongeveer breed is. De hoogte van deze watervallen is meestal tussen en minus bij vloed.