Focus op de kariboe, een emblematisch Canadees dier

De kariboe is een zoogdier dat behoort tot de familie van Cervidae. Door zijn donkerbruine kleur is hij gemakkelijk te herkennen. Zijn buik, manen en nek zijn roomwit van kleur. In dit artikel leer je over de drie soorten kariboes in Canada. Zoom in op dit emblematische Canadese dier!

Over het algemeen zijn de grootte en het gewicht afhankelijk van de ondersoort waartoe de kariboe behoort. Op deze manier kan het geschatte gewicht van mannetjes 125 tot 275 kg bedragen, dat van vrouwtjes varieert van 90 tot 139 kg. Pasgeborenen wegen daarentegen 5 tot 9 kg. Deze dieren behoren tot de meest symbolische herkauwers in Canada. Beide geslachten dragen een gewei (pluimen in Quebec) op hun hoofd, dat ze in de herfst verliezen. Bloedvaten, die zich in de pluimen bevinden, zorgen voor hun ontwikkeling. De brede hoeven hebben een plukje haar tussen de tenen. Ze spelen de rol van natuurlijke sneeuwschoenen bij het lopen op het besneeuwde terrein. Dit dier past zich perfect aan zijn omgeving aan; het houdt warmte vast dankzij zijn gedrongen en korte lichaam. Hij beweegt gemakkelijk in de sneeuw dankzij zijn lange poten. Zijn dikke, lange vacht vormt een effectieve isolator, zelfs tijdens de winderige en lage temperaturen. Zijn staart en snuit zijn kort en goed bedekt met haar.

Kariboes komen voor in Noord-Amerika, maar ook in de noordelijke regio's van Quebec

Kariboes voeden zich voornamelijk met schors, struiken, grassen en korstmossen. Deze herten moeten indiscreet onder de sneeuw snuffelen om te kunnen eten. Om aan hun behoeften te voldoen, verhuizen ze van de ene regio naar de andere, en dit volgens de seizoenen.

Kariboes zijn volwassen als ze twee en een half jaar oud zijn. De managementperiode van het vrouwtje is gemiddeld acht maanden. Ze kan een of twee kariboes baren. Velen van hen zijn niet bestand tegen kou en sneeuw.

De levensduur van een kariboe in het wild kan 12 tot 15 jaar bedragen. In gevangenschap kan het tot 20 jaar leven.

Kariboes kunnen met hun holle haren door water bewegen.

De boskariboe is een hert waarvan het volwassen gewicht tussen de 80 en 205 kg ligt, afhankelijk van het geslacht. De vrouwelijke boskariboe weegt minder dan het mannetje. De kariboe heeft lange poten met brede holle hoeven. Deze zijn in tweeën verdeeld en helpen hem bij zijn beweging in de besneeuwde gronden en vergemakkelijken ook het zoeken naar stoffen die voor zijn voedsel worden gebruikt. In vergelijking met andere soorten is hij duidelijk groter en donkerder van kleur.

Boskariboes passeren meestal noordelijke of boreale bossen van Yukon Territory en British Columbia tot Newfoundland en Labrador. In hoogreliëfgebieden in het westen van Canada verplaatsen boskariboes zich van een overwinteringslocatie op een glooiend topografisch oppervlak, tussen hoge punten, naar een alpiene toendra met zomerbereik. In de vlakke gebieden van het boreale bos die verder naar het oosten liggen, kamperen veel kariboes van deze ondersoort in de volgroeide bossen. Ze bezetten ombrotrofe veenmoerassen, natte laaglanden of minerotrofen.

In Quebec wordt deze ondersoort van kariboes verdeeld in kleine groepen, ook wel kuddes genoemd, in een strook boreale bossen van ongeveer 500 km lang. Het is gelegen tussen de 49e en de vijfenvijftigste breedtegraad van de noordelijke breedtegraad. Dit hert gebruikt soorten habitats die variëren afhankelijk van de sereniteit van de plaats, de beschikbaarheid van elke stof die zijn voeding garandeert, de seizoenen en de risico's die gepaard gaan met predatie.

Afhankelijk van het seizoen verlaten sommigen de ene plaats en gaan ze slechts een paar kilometer naar de andere. Anderen reizen een lange afstand. Sommige kuddes houden deze trend niet bij en leggen grote afstanden af tussen de geografische omgevingen die specifiek zijn voor hun leven en hun leefgebieden in de toendra, en dit, afhankelijk van het seizoen. De kariboe-kudde Leaf River, die het noordwesten van Quebec beslaat, en de kariboe-kudde George River behoren tot de grootste kariboe-kuddes in Noord-Amerika. Ze hebben respectievelijk 600.000 en 400.000 dieren.

Deze kariboe-ondersoort is bleek van kleur en klein van formaat. Het wordt uitsluitend gevonden op de eilanden van de Arctische archipel, waar de populatie ongeveer 10.000 dieren telt. Over het algemeen ondernemen kariboes die tot deze ondersoort van Canadese kariboes behoren geen significante migraties, hoewel velen van hen van plaats naar plaats kunnen verhuizen. Dit is met name het geval wanneer strenge vorstomstandigheden hen dwingen hun gebruikelijke distributielocaties te verlaten of te verlaten. Door de kracht van Canada's Species at Risk Act, worden Peary-kariboes vermeld als bedreigd. Het is ook een van de bedreigde diersoorten volgens de wet op diersoorten die met uitsterven worden bedreigd.

Op volwassen leeftijd meet het mannetje van deze ondersoort van kariboes ongeveer 110 cm bij de schoft. Het gewicht bereikt tot 140 kg in de herfst, wanneer het op zijn hoogtepunt is. Dit daalt tot 100 kg in november, na een maand van seksuele activiteit. In de winter wordt het gewicht van het vrouwtje ongeveer 85 kg.

Bijna een van de twee gelijke delen van Canada's gehele kariboe-populatie bestaat uit kariboes op onvruchtbare grond. Het is vaag gekleurd dan boskariboes en is kleiner. Gedurende of bijna het hele jaar gaat hij over de toendra in het binnenland van Alaska naar die van het eiland Baffin. Veel van deze ondersoort van de Canadese kariboe, ongeveer 1 miljoen dieren, komen samen in 8 grote kuddes. Afhankelijk van het seizoen trekken ze van de toendra naar de taiga. Ongeveer honderdtwintigduizend andere toendra-kariboes vormen de kleinere kuddes die het hele jaar in de wildernis doorbrengen die wordt gekenmerkt door discontinue vegetatie of toendra. Ongeveer de helft zit opgesloten op Baffin Island.